دردهای لگنی در زنان با نشانه دردهای شکمی شروع می شود . این دردها بیشتر در دوره بلوغ ، باروری و یائسگی وجود دارد و در همه موارد مربوط به درون شکم نمی باشد . درد لگن ناشی از بیماری های زنان می باشد. در صورتی که این درد بیش از ۶ ماه به طول انجامد بیماری درد لگنی مزمن میشود و برای درمان آن اقدام کرد. در صورتی فرد دچار درد در ناحیه لگن شود باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کند.
علائم درد های لگنی
در صورتی که دچار دردهای لگنی شده اید، نشانه های زیر را احساس می کنید :
- احساس سنگینی در شکم و لگن
- اختلالات در دوران قاعدگی
- مشکلات ادراری
- لکه بینی
- خونریزی شدید یا دفع لخته خون
- یبوست
تشخیص دردهای لگنی
پزشک در ابتدا به معاینه بیمار می پردازد برای تکمیل این بررسی از سونوگرافی استفاده می شود. روش دیگرتشخیص دردهای لگنی استفاده از نمونه گیری از ترشحات غیر عادی می باشد.همچنین ممکن است از تست پاپ اسمیر همزمان استفاده شود.
علل دردهای لگنی
دردهای لگنی عللی دارند که در ادامه به بررسی هر کدام از آن ها می پردازیم :
عفونت لگنی
بیماری های عفونی در لگن از شایع ترین علل دردهای لگنی می باشد. عفونت هایی که به صورت مکرر ایجاد می شود به لوله های رحمی وارد شده و باعث ایجاد دردهای لگنی می شود . از دیگر عوامل ایجاد عفونت ها کیست های تخمدان، بیماری های مقاربتی می باشد . این افراد در طی ماه دچار درد داشته و با شرع دوران قاعدگی بیشتر می شود. در برخی موارد می توان با داروهای انتی بیوتیک این بیماری را درمان کرد و در صورت بروز تب فرد ممکن است در بیمارستان بستری شود.
چسبندگی
انواع چسندگی ها شامل چسبندگی روده ها ، چسبندگی مثانه به رحم و چسبندگی لوله های رحمی باعث دردهای لگنی می شود. برای تشخیص و درمان این چسبندگی ها از لاپاراسکوپی استفاده می شود.
اندومتریوز
اندومتریوز در اثر برگشت خون پریود به لگن به وجود می آید که همراه با درد مزمن لگنی و درد قاعدگی شدید می باشد. این بیماری بیشتر زنانی که دیر ازدواج می کنند یا در سنین پایین نمی خواهند باردار شوند شایع می باشد.
فیبروم رحمی
توده های به صورت خوش خیم عضلانی درزنان وجود دارد که با بالارفتن سن امکان ابتلا وجود دارد . خود این فیبروم ها دردی ندارد ولی در صورتی که تعداد آنها افزایش پیدا کند بر رحم ، مثانه و روده ها فشار آورده و باعث ایجاد درد و اختلال در ادرار می شود. این فیبروم های رحمی در برخی موارد با خونریزی شدید همراه می باشد که برای تشخیص ان از معاینه و سونوگرافی استفاده می شود.
انواع دردهای لگنی
دردهای لگنی به چند نوع تقسیم بندی می شوند که به شرح زیر است :
درد حاد
دردی شدید با شروع ناگهانی و کوتاه مدت. اغلب با علائم دیگری همچون تهوع، استفراغ، تعریق، اضطراب و گاهی با علائم عفونت مثل تب همراه است. شایع ترین عوامل آن عبارتند از : حاملگی خارج رحمی، سقط جنین، عفونت های حاد، اختلالات تخمدان، اختلالات تخمک گذاری، درد های ناشی از دستگاه گوارش (آپاندیسیت، انسداد روده، سندرم روده تحریک پذیر و…)،عفونت ها و سنگ های سیستم ادراری، درد های ناشی از دیواره شکم مثل فتق جدار شکم.
درد سیکلیت
شایع ترین این درد ها قاعدگی دردناک است که حدود ۵۰ درصد خانم ها به آن دچارند. در نوعی از این درد که معمولا یک تا ۲ سال بعد از بلوغ و شروع قاعدگی ها ظاهر می شود، تولید پروستاگلاندین در اندومتر (دیواره داخلی رحم) افزایش یافته و سبب افزایش فشار داخل رحم و انقباضات شدید رحمی می شود. در مواردی که دردهای پریود شدید است ویا درد در تمام دوران پریود تداوم دارد بایستی به اندومتریوزیس بعنوان عامل شک کرد. درد ناشی از این حالت معمولا چند ساعت قبل یا درست بعد ازشروع خونریزی ماهانه بروز می کند و ممکن است ۴۸ تا ۷۲ ساعت طول بکشد. این درد همراه با درد کمر و پا ها، تهوع، استفراغ، اسهال و به ندرت حملات سنکوب است و معمولا با ماساژشکم، فشار یا حرکت بدن بهتر می شود.
درد مزمن
دردهایی که بیشتر از ۶ ماه طول می کشند، محدود به لگنند و به حدی شدید هستند که باعث ناتوانی عملکردی شخص می شوند. علل درد لگنی عبارتند از: اندومتریوزیس، چسبندگی رحم، احتقان وریدهای تخلیه کننده خون در تخمدان ها و رحم، عفونت حادی که خوب درمان نشده است ، سندرم روده تحریک پذیر، التهاب مثانه، بیماری های عصبی عضلانی کف لگن . دردردهای شدید ومداوم باید به اندومتریوزیس فکر کرد. از آنجا که علل بسیار متنوعی در مورد دردهای لگنی موجود است، روش های ارزیابی و تشخیصی آنها متفاوتند و بسته به علت یافت شده برای درد لگنی، درمان مناسب باید توسط پزشک انجام گیرد.
دارو درمانی
● درمان دارویی درمان دارویی باید درچند روز اول خونریزی قاعدگی صورت گیرد و برای اطلاع از پاسخ مثبت بیمار به دارو باید دوره ۴تا ۶ ماهه درمان برای او در نظر گرفته شود. در درمان این دردمعمولا از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مثل مفنامیک اسید و ایبوپروفن استفاده می شود. اما این دارو ها باید قبل یا هنگام شروع درد تجویز شوند و به طور مداوم هر ۶ تا ۸ساعت مصرف شوند.
در بیمارانی که تمایل به جلوگیری از بارداری دارند قرص های ضد بارداری خوراکی هم بسیار مفید است. اگر بیمار به این رژیم پاسخ ندهد می توان کدئین را به مدت ۲ تا ۳روز در ماه به روند درمان اضافه کرد. نوع دوم این درد ها ناشی از اختلالات زمینه ای لگنند و اغلب یک یا ۲ هفته قبل از قاعدگی شروع شده و تا چند روز بعد از قطع خونریزی ادامه پیدا می کنند و در مقایسه با نوع اول مداومترند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (مفنامیک اسید و ایبوپروفن) و قرص های جلوگیری از بارداری نسبت به نوع اول تاثیر کمتری در تسکین این درد دارند. درصورت نیاز به بررسی های جراحی بهترین روش لاپاراسکوپی تشخیصی میباشد.در این روش جراح با ایجاد چند شکاف کوچک در سطح شکم از طریق تجهیزات الکترونیکی وظریف وارد حفره شکمی شده وبا دوربین به بررسی کامل میپردازد .در صورت یافتن ضایعه همزمان اقدام به برداشت ورفع علت درد مینماید.امروزه لاپاراسکوپی اولین ومناسبترین روش جراحی جهت تشخیص این دردها میباشد