نقش جفت در بارداری بسیار مهم است و از این رو مشکل چسبندگی جفت یکی از نگرانی هایی است که زوجین با آن مواجه هستند. جفت نقش حیاتی در تغذیه و حمایت از جنین در حال رشد دارد و به عنوان یک راه نجات بین مادر و نوزاد عمل می کند. در این مقاله به مشکلاتی که در اثر چسبندگی جفت به وجود می آید خواهیم پرداخت.
انواع چسبندگی جفت
چسبندگی جفت به اشکال مختلف ظاهر می شود که هر کدام چالش های منحصر به فردی را ارائه می دهند. جفت چسبنده، اینکرتا و پرکرتا تغییراتی هستند که نیاز به بررسی و درک دقیق دارند.
جفت چسبنده
جفت چسبنده شامل چسبیدن بیش از حد جفت به دیواره رحم است که خطراتی را در حین زایمان به همراه دارد.
جفت اینکرتا
جفت اینکرتا جفت به عضله رحم نفوذ می کند و برای مدیریت عوارض احتمالی به مراقبت های تخصصی نیاز دارد.
جفت پرکرتا
جفت پرکرتا جفت فراتر از دیواره رحم گسترش می یابد، گاهی اوقات به اندام های مجاور می رسد و نیاز به مراقبت های پزشکی متخصص دارد.
علل چسبندگی رحم
از عواملی که سبب بروز چسبندگی رحم می شود، می توان به موارد زیلر اشاره کرد :
سابقه داشتن جراحی رحم
در صورتی که فرد قبلا جراحی مربوط به خارج کردن کیست های تخمدان یا فیبروئید را داشته باشد امکان بروز چسبندگی جفت وجود دارد.
سابقه زایمان سزارین
در صورتی که زایمان به روش سزارین داشته اید امکان ابتلا به این عارضه بیشتر می باشد به همین جهت در موارد غیر ضروری این زایمان توصیه نمی شود.
جفت سر راهی
زمانی که جفت در دهانه رحم قرار گیرد به طوری که آن را مسدود کند به آن جفت سرراهی می گویند که امکان ابتلا به این اختلال در این افراد بالا می باشد .
- کشیدن سیگار
- سن بالای ۳۵ سال
عوارض چسبندگی جفت
چسبندگی جفت می تواند منجر به عوارض مختلفی از جمله خونریزی، زایمان زودرس و پارگی رحم شود. درک این چالش های بالقوه برای مادران باردار و پزشک متخصص به طور یکسان حیاتی است.
خونریزی شدید حین زایمان
خونریزی جفت چسبنده خطر خونریزی شدید در حین زایمان را به همراه دارد که برای اطمینان از ایمنی مادر و نوزاد نیاز به مداخله پزشکی سریع دارد.
زایمان زودرس
زایمان زودرس چسبندگی جفت ممکن است به زایمان زودرس کمک کند، و نیاز به مراقبت های تخصصی برای افزایش شانس یک نتیجه سالم دارد.
پارگی رحم
پارگی رحم در موارد نادر، چسبندگی جفت ممکن است منجر به پارگی رحم شود که بر اهمیت نظارت دقیق و مداخله پزشکی به موقع تأکید دارد.
انواع روش های تشخیص چسبندگی جفت
- برای تشخیص این عارضه ابتدا فرد باید به علائم آن توجه کند خونریزی از واژن در سه ماهه اول بارداری یکی از این علائم می باشد که باید در اسرع وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کرد.
- روش های تصویربرداری
روش های مختلفی برای تشخیص چسبندگی جفت وجود دارد که در این قسمت به بررسی هر یک آن ها می پردازیم :
آندوسکوپی
این روش شامل استفاده از یک دستگاه آندوسکوپ (یک لوله نازک با یک دوربین در انتها) است که به طور مستقیم درون رحم و لوله های فالوپیو قرار می‌گیرد. این روش به پزشک اجازه می‌دهد تا ساختار رحم و لوله های فالوپی را مشاهده کند و چسبندگی‌ها، توپولوژی لوله ها و وجود هرگونه عوارض را ارزیابی کند.
آندوسونوگرافی
این روش شامل استفاده از سونوگرافی ترانسوواژینال (قرار دادن یک سوند به صورت واژینال) است. با استفاده از این روش، پزشک می‌تواند اطلاعاتی در مورد ساختار داخلی لوله های فالوپی و رحم بدست آورد و چسبندگی‌ها و عوارض را تشخیص دهد.
رادیولوژی
در این روش، ماده رادیواکتیو وارد رحم و لوله های فالوپی می‌شود و سپس اشعه ایکس یا تصاویر رادیوگرافی گرفته می‌شود. این روش به پزشک اجازه می‌دهد تا چسبندگی‌ها و عوارض را در تصاویر رادیوگرافی تشخیص دهد.
هیستروسالپینگوگرافی
در این روش، ماده رنگی (مثل محلول سدیم) در رحم تزریق می‌شود و سپس با استفاده از رادیوگرافی یا سونوگرافی، پزشک می‌تواند تصویری از رحم و لوله های فالوپی بدست آورد و چسبندگی‌ها و عوارض را تشخیص دهد.
این روش‌ها تنها برخی از روش‌های مورد استفاده برای تشخیص چسبندگی جفت هستند. برای تشخیص دقیق و درمان چسبندگی جفت، توصیه می‌شود با یک پزشک ناباروری متخصص مشورت کنید.
در صورتی که پزشک مشکوک به چسبندگی جفت باشد برای بررسی دقیق تر از روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی و ام آر آی استفاده می کند.
روش های پیشگیری از چسبندگی جفت
پیشگیری از چسبندگی جفت می‌تواند در کاهش خطر ایجاد مشکلات باروری مهم باشد. در زیر تعدادی راهکار برای پیشگیری از چسبندگی جفت را برای شما ذکر می‌کنم:
پیشگیری از عفونت ها: عفونت های رحم و لوله های فالوپی می‌توانند عاملی در ایجاد چسبندگی باشند. برای پیشگیری از عفونت ها، مراقبت از بهداشت شخصی، استفاده از روش های مناسب جلوگیری از انتقال عفونت (مانند استفاده از کاندوم) و درمان سریع عفونت های تناسلی ضروری است.
اجتناب از تروما: تروماهای ناشی از عمل جراحی های رحمی و لوله های فالوپی می‌توانند باعث چسبندگی شوند. در صورت امکان، تلاش کنید تا عمل جراحی روی رحم و لوله های فالوپی را کاهش دهید.
رعایت استانداردهای جراحی: در صورت نیاز به عمل جراحی روی رحم یا لوله های فالوپی، اطمینان حاصل کنید که جراح با تجربه و ماهر است و استانداردهای جراحی را رعایت می‌کند. این شامل استفاده از تکنیک های جراحی دقیق، انتقال عفونت کمتر و استفاده از ابزارهای جراحی تمیز و بهداشتی است.
مراقبت بعد از جراحی: پس از عمل جراحی روی رحم یا لوله های فالوپی، رعایت دستورات پزشک معالج در مورد مراقبت بعد از عمل اهمیت دارد. این شامل استفاده منظم از داروها، حفظ استراحت و جلوگیری از فعالیت های جسمانی سنگین می‌شود.
مراقبت از سیستم ایمنی بدن: تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند به پیشگیری از عفونت ها و التهاب های رحم و لوله های فالوپی کمک کند. این شامل مصرف یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، استرس کاهش یافته و استراحت کافی است.
رعایت سلامت تناسلی: رعایت سلامت تناسلی به طور کلی می‌تواند به پیشگیری از مشکلات باروری کمک کند. این شامل استفاده از روش های مناسب برای جلوگیری از بارداری ناخواسته، جلوگیری ازامیدوارم به درستی منتقل شده باشد، اما به دلیل محدودیت حجم متن، جمله را در اینجا ادامه نمی‌دهم. لطفاً از این موارد به عنوان راهنمایی‌های اولیه استفاده کنید و با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا راهکارهای خاص و مناسب برای شرایط شما را تعیین کند.
