صاحب فرزند شدن، یکی از تجربه های قشنگی است که پدر و مادر آن را تجربه می کنند، اما طی این مسیر، ممکن است مشکلاتی همچون چسبندگی لوله های رحمی پیش بیاید که جزو بزرگ ترین چالش هاست. در این مقاله به بررسی جزئیات این شرایط میپردازد و نوری بر ابعاد مختلف آن میاندازد.
آناتومی لوله های رحمی
۲ عدد لوله در لگن وجود دارد که به نام لوله های رحمی با لوله های فالوپ می باشد . طول این لوله ها ۱۰ سانتی متر می باشد که از تنه رحم شروع شده و به شکل شیپوری روی تخمدان ها قرار می گیرد. لوله های رحم دارای چهار قسمت به شرح ذیل می باشد :
- بخش داخلی که در جداره رحم قرار دارد.
- تنگه یا ایسموس قسمتی که لوله به رحم متصل می شود.
- آمپول مهم ترین بخش لوله های رحمی می باشد که لقاح در آن صورت گرفته و بیشترین قسمت را تشکیل داده است.
- اینفاندیبولوم یا قسمت شیپوری که تخمک را از تخمدان دریافت می کند.
علل چسبندگی لوله های رحمی
از مهم ترین عللی که سبب چسبندگی لوله های رحمی می شود، می توان به موارد زیر اشاره کرد :
عفونت
عفونت در اثر ورود میکروب به به بدن ایجاد می شود .در صورتی که درمانی برای آن صورت نگیرد زیاد شده و در نهایت موجب التهاب و چسبندگی لوله های رحم می شود . در صورتی که اقدامی برای درمان این اختلال صورت نگیرد باعث نازایی می شود.
جراحی
عمل جراحی های رحمی و لوله های فالوپی مثل عمل برداشتن تومورهای رحمی، عمل های سزارین و عمل های رپیر لوله های فالوپی ممکن است باعث ایجاد چسبندگی شوند.
جراحی آپاندیست
این جراحی به خصوص در زمانی که آپاندیست پاره شود و باعث ایجاد عفونت و تورم در لگن می شود که در این موارد چسبندگی لوله های رحم منجر به ناباروری می شود.
لاپاراسکوپی کیست تخمدان
لاپاراسکوپی کیست تخمدان به همراه جراحی فیبروم رحمی و جراحی های داخل لگن منجر به عفونت و چسبندگی لوله های رحم می شود.
اندومتریوز
اندومتریوز بافتی در رحم می باشد که در صورتی که از محل خود خارج شود باعث ایجاد چسبندگی لوله های رحمی می شود. این بافت معمولا در روی تخمدان ، پشت رحم ، حفره لگنی و روی جداره روده به وجود می آید.
انواع چسبندگی لوله های رحمی
چسبندگی لوله های رحمی یک وضعیت پیچیده است که در اشکال مختلف ظاهر میشود.
در اینجا به بررسی انواع چسبندگی لوله های رحمی پرداختهایم:
- چسبندگی لوله
- در این حالت، لوله های رحمی به دیواره رحم چسبیدهاند. این ممکن است تأثیر مستقیم بر راه رفتار سلولهای تخمدانی داشته باشد و مسیر تخمکگذاری را مختلف کند.
- انکریتا پلاسنتا
- در این نوع، پلاسنتا به دیواره رحم عمیقتر از حد معمول نفوذ میکند. این موضوع میتواند در زمان زایمان به مشکلات برخورده کند و نیاز به مراقبت ویژه دارد.
- پرکریتا پلاسنتا
- در این حالت، پلاسنتا به دیوار رحم نه تنها عمیقتر از حد نفوذ میکند، بلکه ممکن است به اعضای اطراف رحم، مثل مثانه، هم نفوذ کند. این موضوع یک وضعیت جدی است که نیاز به مدیریت متخصصانه دارد.
- چسبندگی لوله های رحمی دیگر
- علاوه بر انواع فوق، ممکن است وضعیتهای دیگری نیز برای چسبندگی لوله های رحمی وجود داشته باشد. این وضعیتها معمولاً با توجه به میزان و نوع چسبندگی متفاوت هستند.
شناخت انواع چسبندگی لوله های رحمی مهم است زیرا هر نوع ممکن است نیاز به راهکارها و درمانهای متفاوتی داشته باشد. تشخیص دقیق و به موقع باعث ارائه مراقبت مناسب و کاهش خطرات احتمالی میشود.
علائم چسبندگی لوله های رحم
- احساس درد در لگن در دوران قاعدگی
- لکه بینی قبل از شروع قاعدگی
- احساس درد در هنگام رابطه جنسی
- مشاهده خون در ادرار
- کمر درد
- انقباضات روده ای به همراه درد
- نازایی
روش های تشخیص چسبندگی لوله های رحم
تشخیص دقیق چسبندگی لوله های رحمی از اهمیت بالایی برخوردار است. ابزارهای تشخیصی متنوعی وجود دارند که به پزشکان کمک میکنند تا وضعیت را به صورت دقیقتر ارزیابی کنند. در ادامه، به برخی از این روشها اشاره خواهیم کرد:
اولتراسونوگرافی
اولتراسونوگرافی یکی از روشهای متداول برای تشخیص چسبندگی لوله های رحمی است. این تکنولوژی امکان به تصویر کشیدن با دقت بالا از داخل رحم و لوله های رحمی را فراهم میکند و میتواند محل و میزان چسبندگی را نشان دهد.
تصویربرداری از رزونانس مغناطیس (MRI)
MRI نیز یک روش مؤثر برای تشخیص چسبندگی لوله های رحمی است. این تکنولوژی اجازه میدهد تا ساختارهای دقیقتر و اطلاعات بیشتری از نواحی عمیقتر رحم به دست آید.
هیستروسکوپی
هیستروسکوپی یک روش تشخیصی است که از یک دستگاه به نام هیستروسکوپ برای مشاهده داخل رحم و لوله های رحمی استفاده میشود. این روش به پزشک امکان میدهد نقاط چسبندگی را مستقیماً مشاهده کرده و در صورت لزوم، مداخله جراحی انجام دهد.
آزمایش خون
آزمایشهای خونی نیز میتوانند به پزشک کمک کنند تا وضعیت بیماری را ارزیابی کند. برخی از نشانگرهای خاص در خون ممکن است تغییراتی نشان دهند که به چسبندگی لوله های رحمی اشاره دارند.
هر یک از این روشها وابسته به شرایط بیمار و تجویزات پزشک ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. ترکیب چندین روش نیز برای اطمینان از دقت بیشتر در تشخیص ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.